Μοιάζουν οι ζωές μας με ρίσκο
Μα αν δε παλέψεις, τι αξία έχει
Πάντα δυο λέξεις θα εφευρίσκω
Να ταΐζω τη ψυχή μου, ν'αντέχει
Λευκό έντυσαν το χαμόγελο μου
Η αγάπη βροντοφωνάζει παρόν
Κι αν είναι αλήθεια για καλό μου
Τότε γιατί απόψε είσαι πάλι απών
Ελπίδα τύλιξα γύρω απ’ τις σκέψεις
Όταν στο όριο θα φτασει η αντοχή
Να’ρχεσαι,το νου μου να γιατρέψεις
Φωτιά να γίνεις, να γίνω η βροχή
Τα όνειρα που μου έταξαν πολλοί
Κράτησε τα, μυστικά φυλαγμένα
Κι ότι θες να πεις, καν το με το φιλί
Λόγια κι αν άκουσα,είναι ξεχασμένα
Εν λευκώ κι αν ζω, ένα μόνο ξέρω
Όσα πάνε κι όσα 'ρθούνε στο μετά
Αν νιώσω, αν καώ κι αν υποφέρω
Χρόνια δίχως έρωτα, χρόνια βαρετά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου