Όσοι έχουν αδάμαστη ορμή
Και φωτιά να κυλά στο αίμα
Μέσα τους χτυπά μια αφορμή
Που έγινε η φωνή στο βλέμμα
Όσοι πίστεψαν σε μια αλήθεια
Που έγινε της ζωής ο δρόμος
Δεν αγάπησαν από συνήθεια
Ούτε η μοναξιά έγινε νόμος
Όσοι μάθανε να μοιράζονται
Εκείνα που κρύβει η ψυχή τους
Χωρίς δόλο πάντα νοιάζονται
Κι όχι για μια εύνοια δική τους
Όσοι πάλεψαν μόνοι τα βράδια
Ψάχνοντας ελπίδα και αντοχή
Έσβησαν του πόνου τα σημάδια
Ο χρόνος και η ασημένια βροχή
Όσοι είναι πραγματικά δυνατοί
Τα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν
Ζουν δίχως τα πως και τα γιατί
Εκείνοι βαθιά μέσα τους ξέρουν...
Και φωτιά να κυλά στο αίμα
Μέσα τους χτυπά μια αφορμή
Που έγινε η φωνή στο βλέμμα
Όσοι πίστεψαν σε μια αλήθεια
Που έγινε της ζωής ο δρόμος
Δεν αγάπησαν από συνήθεια
Ούτε η μοναξιά έγινε νόμος
Όσοι μάθανε να μοιράζονται
Εκείνα που κρύβει η ψυχή τους
Χωρίς δόλο πάντα νοιάζονται
Κι όχι για μια εύνοια δική τους
Όσοι πάλεψαν μόνοι τα βράδια
Ψάχνοντας ελπίδα και αντοχή
Έσβησαν του πόνου τα σημάδια
Ο χρόνος και η ασημένια βροχή
Όσοι είναι πραγματικά δυνατοί
Τα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν
Ζουν δίχως τα πως και τα γιατί
Εκείνοι βαθιά μέσα τους ξέρουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου