ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ

Όσοι έχουν αδάμαστη ορμή
Και φωτιά να κυλά στο αίμα
Μέσα τους χτυπά μια αφορμή     
Που έγινε η φωνή στο βλέμμα 

Όσοι πίστεψαν σε μια αλήθεια
Που έγινε της ζωής ο δρόμος
Δεν αγάπησαν από συνήθεια
Ούτε η μοναξιά έγινε νόμος

Όσοι μάθανε να μοιράζονται
Εκείνα που κρύβει η ψυχή τους
Χωρίς δόλο πάντα νοιάζονται
Κι όχι για μια εύνοια δική τους

Όσοι πάλεψαν μόνοι τα βράδια
Ψάχνοντας ελπίδα και αντοχή
Έσβησαν του πόνου τα σημάδια
Ο χρόνος και η ασημένια βροχή

Όσοι είναι πραγματικά δυνατοί
Τα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν
Ζουν δίχως τα πως και τα γιατί
Εκείνοι βαθιά μέσα τους ξέρουν...