-Η παρούσα στιγμή προστάζει-
“Σκεψου γενναίε μου,
όλα εκείνα που έγιναν προσευχές.
Μια μέρα θα φανούν στον ορίζοντα,
και θα ανθίσει η Άνοιξη ξανά.
Διαβατάρικα πουλιά που καρτεράς,
τα όνειρα σου...”
-Το πριν σαρκαστικά γέλα-
“Εχεις μάθει να γυροφέρνεις,
στα πιο κρύα σου σκοτάδια.
Ποιο φως ονειρεύεσαι να δεις,
αν έχεις δεμένα τα μάτια
της ψυχής σου;
Toυς φόβους σου θυμήσου...”
-Η “σκια” από μακρυά-
“Η λύτρωση θα σημάνει αφορισμό.
Απαρνήσου με,
μα κοίτα ξωπίσω σου τι υπάρχει.
Το άγνωστο θα γίνει γνωστό,
αν μέσα στα λάθη σου πάλι σέρνεσαι.
Έλα κοντά μου, δεν υπάρχει γυρισμός...”
-Εκείνη-
“Σταυροδρόμια και φωνές.
Πληγές άλλες μη μου χαράξεις...”
“Σκεψου γενναίε μου,
όλα εκείνα που έγιναν προσευχές.
Μια μέρα θα φανούν στον ορίζοντα,
και θα ανθίσει η Άνοιξη ξανά.
Διαβατάρικα πουλιά που καρτεράς,
τα όνειρα σου...”
-Το πριν σαρκαστικά γέλα-
“Εχεις μάθει να γυροφέρνεις,
στα πιο κρύα σου σκοτάδια.
Ποιο φως ονειρεύεσαι να δεις,
αν έχεις δεμένα τα μάτια
της ψυχής σου;
Toυς φόβους σου θυμήσου...”
-Η “σκια” από μακρυά-
“Η λύτρωση θα σημάνει αφορισμό.
Απαρνήσου με,
μα κοίτα ξωπίσω σου τι υπάρχει.
Το άγνωστο θα γίνει γνωστό,
αν μέσα στα λάθη σου πάλι σέρνεσαι.
Έλα κοντά μου, δεν υπάρχει γυρισμός...”
-Εκείνη-
“Σταυροδρόμια και φωνές.
Πληγές άλλες μη μου χαράξεις...”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου