Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Ο ΞΕΝΟΣ


     ...Άνθρωπος περίεργος και απόμακρος
     Περιπλανιέται μόνος, με τα μαύρα ρούχα του
     Στα σοκάκια τις νύχτες, με σκυμμένο κεφάλι

     Όσοι είδαν το πρόσωπό του, ένιωσαν φόβο
     Το παγερό του βλέμμα σφίγγει τις καρδιές
     Μα δεν πείραξε ποτέ κανέναν

     Άλλοι είπαν πως κάποια “πληγή” τον τυραννά
     Κάποιοι ,πως είναι πλάσμα άλλου κόσμου
     Μα αν τον παρατηρήσεις, θα καταλάβεις

     Δεν είναι ότι έχασε τον δρόμο του
     Ούτε πως έχει φθαρεί η Ψυχή του
     Απλά είναι μπερδεμένος και με γοργό το βήμα

     Ίσως και να τον ξάφνιασε η Μοίρα
     Σαν να έχουν αλλάξει όλοι γύρω του
     Και ψάχνει κάτι γνώριμο

     Απόψε είδα τα μάτια του κι εγώ
     Και ένιωσα μια οικειότητα πρωτόγνωρη
     Μα δεν πρόλαβα να του μιλήσω

     Ξέρω πως θα τον συναντήσω πάλι
     Διότι εκεί που περπατώ κι εγώ τα βράδια
     Μόνο σκυφτοί διαβαίνουν

     Κι όταν κοιτάξω μέσα στον καθρέφτη
     Θα έρθει και η παραδοχή
     Πόσο σου μοιάζω Ξένε...


Δεν υπάρχουν σχόλια: